سیمین فلـک

اگه پرسفونه می تونه ملکه جهان زیرین و فاحشه دربار هادس باشه.

زیبایی تو در رها کردن.. زیبایی تو عزیزکم پس از دست رد کدوم خواب ممنوعه میاد؟

-

دیشب به خوابم اومدی، زیبا بودی و سبز.

بعد از بیدار شدنم یاد اون تیکه از آهنگ که می گفت من صفحه های زیادی رو نوشتم، من نمک رو دیدم و بعدش اشکهارو، افتادم. قلبم گرم و چشمام بعد از چند اقیانوس باریدن یاد اون تیکه از خوابم که با کوتاه ترین صدا می گفتم ازت متنفرم افتادن. به گمونم از بین لجنی تمام این رنگ ها،

فقط به تیکه شکلات و پیتزا تو کار نداشتم")

از سپیده ی سحر تا بوق شب

که بشینی پای ساز و ساز و آوازه خونی

تازه میفهمی کند گذشتن اون شبهایی رو که تعمیر امپلی فایر هم

قلب خوشحالیت و از دماغ فشار روز در نمیاره.

پ ن: و اما فشار

فشار قالب روح مارو ورز میده بچه ها

پ ن2: داشتم به این فکر می کردم که اگه بیو رو به کمدین مکتب ویلیامز تغییر بدم چطور می شه..

پ ن 3: و همانا مادر بهار رستگاران را از شوندگان دی‌مارکو می داند.

شب عجیبی بود

پر از حس پرواز و در عین حال بی تفاوتی.

اومد نشست کنارم بی مقدمه گفت کاش مرغ بودم.

جدا از لحن طنزش خیلی بی فکر گفتم کاش نبودم.

دوساعته که از زمان برگشتنم میگذره

و فکر من از کل مسیر مهمونی تا خونه به اینکه یعنی چقدر سخت گذشت

یا چطور گذشت که به این مرحله از خلا رسیدم.، گذشت..

پ ن: اهای زیبارویی که گفتی بنویسم

نمیدونم باید اینجا ازت اسم ببرم یا نه

در هر حال اما شروع کردم.

پ ن2: خوبم.

پایان امروز که بیاد، آسیب پذیر ترینم

کافیه بغلم کنی تا بین شونه هات جون بدم.

دستانش ملحفه برای بچه ها و حرف هایش دغدغه گل های کاغذی مادربزرگ شده بود. می خواست بگوید لاشه کوچک نهنگی که در اسکله جا گذاشتی بسیار پوسیده. چشمهایش را حضرت موریانه شکار و قلبش را دو هزار و هفتصد و چهل و پنج موجی که در نبودت شمرده ام، بلعیده. حال ماهرانه تر از پیش پوست پیر دل ستاره را به دار بوسه می کشاند. در میهمانی های عصرانه به لیموی همسایه با گوزن ها از چای زنان نازای قبیله های دور مست و بسیار ساکت و صبور طویل تپه های خیس را با خیال پابرهنه ات به امید غروبی که بزایند دویده.

پ ن: درگیر غم نشو